Ουρανός μεταβαλλόμενος
Φέρων νέφη ποικίλης μορφής και μεγέθους, μηδέ των φακοειδών εξαιρουμένων, όπως θα έγραφε αρθρογράφος των αρχών του αιώνα. Το έχουν αυτό οι δυτικοί άνεμοι. Εκτός από τις ζαφειρένιες αποχρώσεις που δίνουν στη θάλασσα και τα πορφυρά χρώματα στα δειλινά, πλάθουν και στρογγυλεμένα σύννεφα. Τα πιο πολλά lenticularis με δυτικογενείς ανέμους τα έχω δει. Όχι ότι τα σημερινά ήταν τέλεια, ούτε σταθερά. Εκεί που τα έβλεπες εκεί τα έχανες. Όμως ο ουρανός άξιζε την παρατήρηση, ιδιαίτερα σε σημεία όπου δεν υπήρχαν εμπόδια, όπως οι προσήνεμες στους δυτικούς ανέμους ακτές της Αττικής, όπου όλες οι αισθήσεις απολάμβαναν τα δώρα του πουνέντε. Δροσιά, αλμύρα, παφλασμό κυμάτων, χρώματα θάλασσας και ουρανού με κυρίαρχα, σήμερα, το μολυβί, το ασημί και το γαλάζιο.
Κάποια στιγμή τα σύννεφα πύκνωσαν στο δυτικό ορίζοντα, ιδιαίτερα πάνω από τη Σαλαμίνα.
Είναι γνωστό ότι Κούλουρη (Σαλαμίνα) φορτωμένη, πάντα κάτι φέρνει (στην Αττική). Στην προκειμένη περίπτωση, μια ξαφνική και σύντομη ενίσχυση του ανέμου ...
... και μετά λίγες παροδικές ψεκάδες και σκοτείνιασμα που έκανε ακόμη πιο
αινιγματικές τις έξι μυστηριώδεις φιγούρες στην παραλία, δημιούργημα της φύσης, ελεύθερο στο σμίλεμα της θάλασσας και της ανθρώπινης φαντασίας.
Αυτό ήταν όλο κι όλο το αντάριασμα του καιρού στο νότιο λεκανοπέδιο.
Το τέλος της ημέρας στην Αργυρούπολη ήταν ήπιο και με χρώματα. Τα συνηθισμένα όμορφα χρώματα του πουνέντε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου