Ο σημερινός πρωινός ουρανός της Αττικής είχε ομορφιά και κινητικότητα. Όμορφα χιονοσύννεφα πάνω από το νότιο Υμηττό, που άφηναν ελπίδες για θέαση «αλευρόσκονης» ...
... και στο δυτικό ορίζοντα, μικρά και όμορφα σμιλεμένα χιονοσύννεφα κάτω από μια μάλλον συμπαγή, γκρίζα στρωματόμορφη συννεφιά και σμνήνη από πουλιά που έφευγαν με σπουδή προς το νότο. Στη συνέχεια, ο ουρανός ξάνοιξε. Ωστόσο, συνεχίζεται το παιχνίδι του ήλιου με τα σύννεφα και ο βοριάς που φυσά ακατάπαυστα έχει μάλλον λίγο ενισχυθεί.
Χθες το πρωί, οι δυτικές πλαγιές του βόρειου Υμηττού, όπως φαίνονταν από το κέντρο της Αθήνας, είχαν χιονάκι πάνω από τα 800μ περίπου.
Ένα σχόλιο για τις αλεπούδες και τους γλάρους πό την πλευρά μου: Οι αλεπούδες κατεβαίνουν τα τελευταία χρόνια στις πόλεις. Εγώ που απέχω από τις ακατοίκητες πλευρές του βουνού γύρω στα διακόσια μέτρα, έχω δει αλεπού δυό φορές. Είναι απόλυτα προσαρμοσμένες στις συνθήκες του αστικού περιβάλοντος και είναι καλοί κυνηγοιί σκουπιδοτενεκέδων.
Η πολύχρονη παρατήρηση των γλάρων στην περιοχή μου μου έχει δείξει ότι μαζεύονται στη στεριά όταν επίκειται θαλασσοταραχή στα ανοιχτά του Σαρωνικού, ανεξαρτήτως κατεύθυνσης ανέμου. Πετούν συνήθως ψηλά αλλά πολύ συχνά, σε μικρές ομάδες 2-5 ατόμων, καταδέχονται και τα στηθαία των ψηλών πολυκατοικιών. Πιθανόν να έρχονται για αναζήτηση τροφής (αν και χωματερές στην περιοχή μας ΔΕΝ έχουμε) αλλά εγώ που τους παρατηρώ χρόνια να πετούν ψηλά, θα ορκιζόμουν, ότι ΠΑΙΖΟΥΝ, με τον άνεμο! Δελιχνουν να απολαμβάνουν τα κόντρα-πλαναρίσματα , ξαφνικές στροφές και αλλαγή ύψους πτήσης! Πόσα έχουμε να μάθουμε ακόμη για το βασίλειο των ζώων!
