Τέσσερα πράγματα θα μπορούσε να πει κανείς για το κλίμα της ιταλικής πόλης Μπολόνια, ενός τόπου που επισκέφθηκα πολλές φορές, και έζησα τους μεγαλοπρεπείς χειμώνες της:
1. Ομίχλη: Ο συχνός επισκέπτης
Η ομίχλη αγαπά την Μπολόνια και την επισκέπτεται συχνά. Από όλες τις ομίχλες της χρονιάς, η πιο όμορφη είναι η χειμωνιάτικη, αυτή που αρχικά παίδεψε τον, άμαθο στη δύναμή της, ψυχισμό μου και στο τέλος με γοήτευσε, αυτή που αναδεικνύει απαράμιλλα τη μεσαιωνική ομορφιά της πόλης.
Συχνά, όταν στα κοντινά βουνά χιονίζει, η χειμωνιάτικη ομίχλη δίνει στην πόλη ένα ασταμάτητο παγωμένο ψιλόβροχο σαν κι αυτό που με υποδέχτηκε στο ταξίδι μου εκεί. Φτάνοντας για πρώτη φορά στην πόλη, αντίκρυσα μια τέτοια εικόνα:
(Πηγή: flickr.com)
Πηγή: flickr.com
Μια ανάλογη εικόνα βέβαια μπορεί να αντικρύσει κανείς και την άνοιξη, εποχή που εκεί βρέχει πολύ.
Ωστόσο, οι κάτοικοι, βρέξει-χιονίσει δεν πτοούνται. Δεν διακόπτουν καμμία δραστηριότητα, ας είναι καλά οι στοές, στις άκρες των δρόμων που σοφά έκτισαν κάποτε οι αρχιτέκτονες του Μεσαίωνα, ακριβώς για να προστατεύουν τους διαβάτες από τις σκληρές καιρικές συνθήκες.
Το λέει με τους στίχους του ένας γνωστός Ιταλός τραγουδοποιός περιγράφοντας με ακρίβεια τη γεωγραφική θέση της πόλης, κάτω από τους λόφους - βόρειες απολήξεις των Απεννίνων ορέων, στα νότιο άκρο της (προστατευμένης από τα Απέννινα και τις Άλπεις) πεδιάδας του ποταμού Πάδου.
(σε ελεύθερη απόδοση)
«Η Μπολόνια είναι μια γηραιά κυρία, με λίγο αφράτα πλευρά
Με το στήθος στραμμένο στην πεδιάδα του Πάδου
που στους λόφους ακουμπά τα πισινά»
2. Τα καυτά καλοκαίρια
Το χειρότερο καιρικό σκηνικό που μπορεί να σου συμβεί στη Μπολόνια είναι η πνιγηρή αχλύς, χαρακτηριστική του θερμού και υγρού καλοκαιριού της βόρειας Ιταλίας. Γι αυτό, τους καλοκαιρινούς μήνες η πόλη αδειάζει και τα Σαββατοκύριακα οι λίγοι εναπομείναντες παίρνουν το δρόμο για τις σχετικά κοντινές παραλίες της Αδριατικής μια και στην πόλη δεν φτάνει η αύρα της θάλασσας. Άλλη ελπίδα δροσιάς, έστω και μικρής διάρκειας, οι θερμικές καταιγίδες.
3. Οι λιγοστοί άνεμοι κι οι παγεροί χειμώνες
Επειδή η πόλη βρίσκεται στις άκρες της κοιλάδας του Πάδου, επηρεάζεται από τα κλιματικά χαρακτηριστικά της.
Η πεδιάδα του Πάδου είναι μια βαθιά λεκάνη που περικλείεται από ψηλά βουνά (τις Άλπεις και τα βόρεια Απέννινα ) και διασχίζεται από τον ποταμό Πάδο και τους παραποτάμους του.
Η εδαφική αυτή μορφολογία δεν διευκολύνει την ανανέωση του ατμοσφαιρικού αέρα στα κατώτερα στρώματα κι αυτό σε συνδυασμό με την υγρασία των ποταμών δημιουργεί ένα «μαξιλάρι» χαμηλής πυκνής νέφωσης, μια «ομίχλη που κόβεις με το μαχαίρι»,όπως την περιγράφουν χαρακτηριστικά ντόπιοι και επισκέπτες. Η μετεωρολογική αυτή συνθήκη, σε συνδυασμό μετην υψηλή βιομηχανική ανάπτυξη της περιοχής, καθιστούν την πεδιάδα του Πάδου μια από τις περιοχές με την υψηλότερη ρύπανση. Έτσι, οι άνεμοι στην περιοχή της Μπολόνια δεν είναι τόσο συχνοί όσο σε άλλες περιοχές
(Φωτο:: European Space Agency, πηγή:: Corriere Della Serra,)
Ωστόσο, μερικές φορές το χειμώνα, φυσούν από τη μεριά της Αδριατικής ισχυρότατοι βορειοανατολικοί άνεμοι. Συνήθως πρόκειται για τον περίφημο Bora (ναι, βορράς), καταβάτη από τις Διναρικές Άλπεις που οφείλεται σε υψηλες πιέσεις στα Βαλκάνια, ο οποίος σαρώνει τη βόρεια Αδριατική. Στην περίπτωση αυτή ο άνεμος που διασχίζει την Αδριατική δημιουργεί το φαινόμενο lake effect * που φέρνει χαμηλές θερμοκρασίες, χιόνια, και ισχυρές χιονοθύελλες στις ιταλικές ακτές της Αδριατικής και στις γύρω περιοχές, όπως η Μπολόνια.
Σπανιότερα, φτάνει στην περιοχή κι ένας άλλος άνεμος που διασχίζει επίσης την Αδριατική, ο παγωμένος Buran (βορράς κι αυτός) που έρχεται από τις ρωσικές στέπες.
Στην ψυχρή εισβολή της 10ης Μαρτίου 2010, η Μπολόνια θάφτηκε στο χιόνι ενώ στην Τεργέστη στη βόρεια Αδριατική που σαρώνεται τακτικά από τον bora, οι ριπές του ανέμου έφτασαν τα 200 χιλιόμετρα την ώρα!
Μπολόνια 10-3-2010 Τεργέστη 10-3-2010
| | |
4. Οι μπολονιέζικες λιακάδες
Πηγή: flickr
Μπορεί η ομίχλη να είναι συχνή αλλά δεν λείπουν και οι λαμπερές λιακάδες, εκείνες που κάνουν τους Μπολονιέζους να ξεχύνονται στους καταπράσινους λόφους πάνω από την πόλη για να χαρούν την ομορφιά της φύσης. Τις μέρες με ηλιοφάνεια και διαύγεια αναδεικνύεται η κοκκινωπή όψη που δίνουν στην πόλη οι παραδοσιακές κεραμοσκεπές και το χρώμα των κτιρίων δικαιολογώντας και τον ένα από τους τρείς λόγους για το χαρακτηρισμό «Bologna, La Rossa» (Μπολόνια, η Κόκκινη) που της δίνουν οι Ιταλοί (ο άλλος λόγος είναι πολιτικός).
Άλλοι δύο χαρακτηρισμοί που δίνουν οι Ιταλοί στη Μπολόνια είναι Bologna La Dotta (Μορφωμένη - έχει το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Ευρώπης) και Bologna La Grassa (Χοντρή, χάρη στην καταπληκτική, πλούσια κουζίνα της και τους καλοφαγάδες κατοίκους).
Όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο ένα μικρό μέρος αυτού που αντιπροσωπεύει αυτή η γοητευτική ιστορική πόλη, πατρίδα του Γουλιέλμου Μαρκόνι, του Λούτσιο Ντάλλα, της Ραφαέλλα Καρά, της μορταδέλας, των τορτελίνι και της Ducati.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου