Το Σαββατοκύριακο ήταν τυπικά ανοιξιάτικο αλλά με δύο διαφορετικές
όψεις. Το Σάββατο, μετά το πέρασμα της χειμωνιάτικης διαταραχής ήταν
ανεκτά δροσερό, ολόλαμπρο, με διαύγεια που έφερνε τη Ζήρεια με τις
ολόλευκες κορφές της τόσο κοντά, που νόμιζες ότι θα πιάσεις το χιόνι.
Ήλιος, σκέτο διαμάντι και ο ουρανός βαθιά γαλανός σαν αυτόν που υμνούν
οι ποιητές. Νομίζω σας έχω πει ότι δεν αγαπώ γενικά τις λιακάδες, όμως
τις λιακάδες της άνοιξης, και μόνον αυτές, τις λατρεύω! Σπάνια τις
φωτογραφίζω γιατί χάνομαι μέσα τους!
Μετά ξημέρωσε η Κυριακή, αλλιώτικη, με τα διαπιστευτήρια της σκόνης: αραιά θυσανοχρώματα και χρώματα γκριζορόδινα. Σύντομα διαλύθηκαν αφήνοντας πίσω μια θολότητα. Αργά το απόγευμα όμως ξανήλθαν σύννεφα, πάλι γκριζορόδινα, αυτή τη φορά βαριά, γεμάτα υγρασία. Σέρνονταν χαμηλά με κατεύθυνση την πόλη, σπρωγμένα από τον νοτιά που φυσούσε ράθυμα χωρίς τις γνωστές του αγριάδες.
Δορυφορική εικόνα Ευρώπης, 6-3-2016, Πηγή: sat24
Μετά ξημέρωσε η Κυριακή, αλλιώτικη, με τα διαπιστευτήρια της σκόνης: αραιά θυσανοχρώματα και χρώματα γκριζορόδινα. Σύντομα διαλύθηκαν αφήνοντας πίσω μια θολότητα. Αργά το απόγευμα όμως ξανήλθαν σύννεφα, πάλι γκριζορόδινα, αυτή τη φορά βαριά, γεμάτα υγρασία. Σέρνονταν χαμηλά με κατεύθυνση την πόλη, σπρωγμένα από τον νοτιά που φυσούσε ράθυμα χωρίς τις γνωστές του αγριάδες.
Δορυφορική εικόνα Ευρώπης, 5-3-2016, Πηγή: sat24
Δορυφορική εικόνα Ευρώπης, 6-3-2016, Πηγή: sat24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου